جدیدترین مطالب
فصلنامه «گام سوم» شماره ۲
در این شماره مقالات متنوعی در موضوعات اقتصاد، آینده‌پژوهی، خانواده به همراه بخش‌های نوشتار، سیاست و پرونده‌ای با عنوان «داووس ۲۰۲۵» چاپ شده است.
جستجو برای طول عمر هم‌اکنون به پایان رسیده است!
مطالعه‌ی افرادی که بیش از صد سال عمر می‌کنند می‌تواند راز زندگی طولانی‌تر و سالم‌تر را آشکار کند. اما آمارها داستان دیگری روایت می‌کنند.
چطور بدون اینکه بدانیم از ما سوءاستفاده می‌شود؟
چقدر باید بگذرد تا بالاخره از جهنم شخصی خود بیدار شویم؟ چگونه از خواستن مرگ به خواستن زندگی رسیدم
اضطراب اقلیمی در کودکان؛زنگ خطری برای والدین
وقتی کودکان و نوجوانان به آینده فکر می‌کنند، یک بار اضافی دارند: آنها باید با آینده‌ی بیشتری نسبت به بزرگ‌ترها مواجه شوند.
پربازدیدترین مطالب
هوش مصنوعی و سیاست: چگونه بفهمیم چه چیزی و چه کسی واقعی است؟
اگر خوش‌شانس باشیم، فناوری‌های جدید فقط باعث سردرگمی مختصری می‌شوند. وگرنه، حوزه سیاسی ما می‌تواند برای همیشه تغییر کند.
انواع هوش، کاربردهای هوش هیجانی و تقویت آن در کودکان
ین مطلب نگاهی دارد به انواع هوش و نقش مهم آنها در زندگی روزمره و توانایی‌های شناختی انسان. همچنین مروری بر هوش هیجانی و کاربردها و روش‌های تقویت آن در کودکان.
کاهش هدررفت غذا با اپلیکیشن موبایلی
اگرچه این اپلیکیشن غذای باقی‌مانده‌ی رستوران‌ها را ارزان در اختیار کاربران قرار می‌دهد، اما همچنان ابهاماتی درباره‌ی میزان واقعی کاهش هدررفت و استفاده‌ی تجاری برخی کسب‌وکارها از این سیستم وجود دارد.
نویسنده: تاد اکرت مترجم: عباس امیدی ۱۴ بهمن ۱۴۰۳
سال ۲۰۲۵؛ بومیان دیجیتال قیام خواهند کرد
از کاهش مصرف و جنبش «ضد-اینفلوئنسینگ» تا تعادل کار و زندگی و جذابیت فناوری‌گریزی، نسل زد نظم موجود را دگرگون خواهد کرد و این به نفع همه خواهد بود.
این مطلب نوشته‌ای است از تاد اکرت که در تاریخ ۸ دسامبر ۲۰۲۴ با عنوان
The Digital Natives Will Revolt—and That’s Good for Everybody
در وب‌سایت Wired در مجموعه مقالات «جهان در سال ۲۰۲۵» منتشر شده است.
در اواخر قرن نوزدهم، پیش از اختراع سینما و رادیو، هر قطعه موسیقی، هر اجرا، هر سخنرانی [حتی منظره‌ای طبیعی مانند رنگین‌کمان] یک رویداد منحصربه‌فرد بود، تکرارنشدنی. اما سینما و رادیو این وضعیت را تغییر دادند و موجب یک دگرگونی عظیم در شیوه مصرف فرهنگ عامه شدند. در همان دوران، برخی از غول‌های رسانه‌ای جهان توسط مردانی تأسیس شدند که شیفته رسانه‌های نوظهور بودند. این شیفتگی سبب شد که آنها هیچ حد و مرزی برای خود قائل نشوند؛ و البته دلیلی هم نمی‌دیدند که چنین کنند. آینده در دستانشان بود، و این آینده برایشان ثروت به ارمغان می‌آورد. پس هرچه بیشتر، بهتر.
در نهایت، سینما و رادیو با هم ترکیب شدند و تلویزیون را پدید آوردند؛ رسانه‌ای که بیش از پیش ارتباط اجرا با مخاطب را از بین برد و جایگزین آن، محرک‌های استراتژیک دوپامین شد. طبیعی بود که مردم به آن وابسته شوند: هیجان بیشتر و زحمت کمتر مساوی بود با آینده‌ای بهتر. با گسترش پدیده استریمینگ روی دستگاه‌های شخصی، این آینده بیش از پیش سودآور شد، اما در عین حال، قانون بازده نزولی را نیز به همراه آورد — همدلی کاهش یافت، اضطراب شدت گرفت، و احساس ناکافی بودن اجتماعی به بخش جدایی‌ناپذیری از تجربه انسانی تبدیل شد.
در نهایت، این روند به یک رخوت و بی‌حالی عمومی در جامعه انجامیده است. به گمان من، سال ۲۰۲۵ همان لحظه‌ای خواهد بود که برخی از بخش‌های جامعه به‌صورت حساب‌شده و روشمند از اعتیاد به صفحه‌نمایش‌هایشان فاصله خواهند گرفت. پیش‌بینی من این است که پیشگامان این تغییر، بومیان دیجیتال نسل زد خواهند بود؛ نسلی که سادگی تعاملات بدون فناوری، برایشان همان‌قدر نو و جذاب خواهد بود که زمانی پیشرفت‌های فناوری برای نسل‌های قبل بود.
نسل زد؛ پیشگامان دگرگونی در عصر دیجیتال
نسل زد [که در حال حاضر بین ۱۳ تا ۲۷ سال سن دارند] بیش از هر گروه دیگری تحت تأثیر اعتیاد دیجیتال قرار گرفته‌اند. آنها در دوران پس از اختراع اینترنت متولد شده‌اند، و از همان ابتدا، روش اصلی‌شان برای درک جهان، شیوه‌های دیجیتال بوده است. تعامل واقعی و مستقیم با دیگر انسان‌ها [چه در زمینه تحصیل، چه در آموزش و راهنمایی] تا حد زیادی از دسترسشان خارج بوده است. حتی ساده‌ترین امور روزمره هم به اپلیکیشن‌ها سپرده شده‌اند. سلطه صفحه‌نمایش‌ها به یک هنجار تبدیل شده، اما بدون آنکه فرصتی برای کسب تجربه واقعی در مواجهه با این محدودیت‌ها فراهم شود.
اما غریزه‌هایشان باقی مانده است. همین غریزه‌های نسل زد است که در حال حاضر در حال تکامل و تبدیل شدن به یک نیروی مسلط برای تغییر در جامعه مدرن است. هزینه زندگی — موضوعی که برای همه حیاتی است — بخش مهمی از نگاه آنها به اولویت‌هایشان را شکل می‌دهد. آنها محتوای تولیدشده توسط کاربران را به رسانه‌های گران‌قیمت جدید ترجیح می‌دهند. آنها به دنبال معنا و تجربه‌های عمیق‌تر هستند، نه صرفاً لذت‌های زودگذر ناشی از مصرف‌گرایی. در یک نظرسنجی اخیر گالوپ در ایالات متحده، بیش از ۵۰ درصد پاسخ‌دهندگان اظهار داشتند که به شرکت‌های فناوری، دولت و سیستم قضایی اعتماد ندارند.
نسل زد همچنین به جنبش‌های کاهش مصرف و «ضد-اینفلوئنسینگ» روی آورده است، ارزش‌های رسانه‌های مبتنی بر شگفتی و هیجان را به چالش کشیده و خواستار تعادل کار و زندگی شده است؛ موضوعی که برای نسل‌های قبل، به‌راستی هولناک به نظر می‌رسید. این تغییرات نه‌تنها مثبت، بلکه برای جامعه حیاتی‌اند.
به همین دلیل، معتقدم که در سال ۲۰۲۵ گام بعدی نسل زد، پذیرش سادگی تعاملات انسانی بدون واسطه فناوری خواهد بود؛ رویدادهایی بدون دخالت صفحه‌نمایش‌های فریبنده.
این همان «شوک نو» است، تازگی‌ای بنیادین که می‌توان آن را با روزهای آغازین سینما مقایسه کرد. البته که این تغییر ترسناک است [غیرقابل‌پیش‌بینی است] دگرگونی‌ای واقعی در زندگی دیجیتالی که بر آن مسلط شده‌ایم. اما این تجربه‌ای انسانی، چندبعدی و سرشار از چیزهایی است که هرگز در فضای آنلاین یافت نمی‌شوند. این همان جوهره پیچیده و خامِ انسان بودن است، و به همین دلیل معتقدم که در سال‌های پیش رو، مزایای فاصله گرفتن از صفحه‌نمایش‌ها با نسل زد به‌عنوان پیشگام این مسیر مورد تحسین قرار خواهد گرفت.
درباره نویسنده:
تاد اکرت؛ بنیان‌گذار و رئیس مجموعه Tin Drum است، شرکتی که در زمینه تولید تجربه‌های واقعیت ترکیبی و افزوده برای دستگاه‌های گوناگون فعالیت می‌کند.
